پسر 5 ساله ای دارم که حدود 2 ماه است دوستان خیالی زیادی را در ذهنش ساخته و مدام آن ها را پرورش می دهد. او خیلی اوقات با آن ها حرف می زند و آن ها را مخاطب قرار می دهد. حتی وقتی می خواهد بیرون برود می گوید من نمی آیم چون دوستم تنها می ماند و وقتی بیرون هستیم برایش خرید می کند. اوایل من و پدرش این موضوع را جدی نمی گرفتیم. اما او تقریبا بیشتر دوستان واقعی اش را کنار گذاشته و تنها با آنها حرف می زند. نکته مهم این جاست که دوستان پسرم هر بار در سن و سال و شرایط متفاوتی هستند. با توجه به این که مربیان مهد پسرم اذعان دارند که او باهوش است حالا نگرانم که پسرم در دنیای واقعی نباشد و توهم یا مشکل روانی داشته باشد. من نمی دانم باید به این موضوع اهمیت ندهم یا برعکس، پر و بالش بدهم یا این که قاطعانه با او حرف بزنم. می خواهم بدانم اگر این موضوع طبیعی است تا چه زمانی نباید نگران باشم. ادامه مطلب...
