چند وقت است که ازدواج کرده اید؟ آیا در این مدت با همسرتان بگو مگو کرده اید؟ نگویید که هیچ وقت با هم اختلاف نظری نداشته اید! که باور نمی کنیم. نگویید که هیچ وقت از دست همسرتان عصبانی نشده اید که این را هم نمی پذیریم! دعوا کردن، جر و بحث و گله و شکایت کردن جزء موارد طبیعی ارتباطی هستند و برای همه زوج ها چه پیر و چه جوان پیش می آیند... بعضی از افراد تصور می کنند اگر دعوا نکنند ثبات و سلامت ارتباط خود را تضمین کرده اند، به همین علت تلاش می کنند به همه نشان دهند که اصلاً دعوا نمی کنند. غافل از این که موفقیت حقیقی زمانی حاصل می شود که دو نفر بتوانند اختلافات یکدیگر را متوجه شده و سپس بپذیرند. تنها در این صورت است که دو نفر می توانند عشق واقعی خود را نثار یکدیگر کرده و از ثمرات واقعی ازدواج بهره بگیرند. می پرسید چگونه؟ مطلب زیر را بخوانید:
هیچ دو زوجی مشکلات شان را مانند دیگری حل نمی کنند و هم چنین تعریف زوج ها از«حل کردن مشکل» نیز به طور کلی از یک خانواده به خانواده دیگر کاملاً متفاوت است. اما خانواده های سالم اغلب از سه تکنیک زیر برای حل مشکلات شان بهره می گیرند:
بررسی و تائید: اغلب با اتکا به این روش زوجین با یکدیگر مصالحه و سازش می کنند، و مشکلات شان را برای رسیدن به توافق دو جانبه حل می کنند. در این گروه حتی در داغ ترین نقطه بحث هم باز این اجازه را به همسر خود می دهند که حرف های دلش را بزند و به او این اعتبار را می دهند و حرف های او را با ارزش می پندارند حتی اگر نظر شخصی شان چیز دیگری باشد و اصلاً با او موافق نباشند. با بکارگیری این شیوه به مرور زمان نوعی احترام دو جانبه در ارتباط حکم فرما می شود و به مرور زمان از تعداد دفعات بحث و مشاجره ای که ممکن است زوجین با آن روبرو شوند کاسته می شود.
تغییر لحظه ای: دو طرف جوش می آورند و یک بحث داغ راه می افتد و نهایتاً هر کس بحث را به سوی دلخواه سوق می دهد. حال چطور افرادی که نحوه صحیح جر و بحث را نمی دانند باز هم می توانند زندگی خوب و خوشی را دنبال کنند؟ البته حقیقت این جاست که همه زوج هایی که تا این حد با هم دعوا و جر و بحث می کنند، اینقدر خوشحال نیستند و زندگی پایداری را دنبال نمی کنند. این گروه دچار تغییرات لحظه ای هستند. چرا که در یک لحظه تا آخرین حد با هم دعوا می کنند، اما لحظه ای بعد هیچ چیز به دل نمی گیرند و دعوا را به دست فراموشی می سپارند و چون از حس بخشش بالایی برخوردار هستند به آسانی می توانند در کنار هم به آرامش برسند.
اجتناب و فرار از مشاجره: زوجین با هم توافق می کنند، کاملاً طبیعی است که در موردی خاص با هم موافق نباشند و سعی می کنند تفاوت ها را همان گونه که هستند بپذیرند و به زندگی ادامه دهند. افرادی که در این گروه جای می گیرند احساس می کنند که حق آن ها در زندگی به اندازه همسرشان است. به تمام انسان ها به یک چشم نگاه می کنند، حقوق همه افراد را مساوی می دانند، و افراد مستقلی هستند و انگیزه آن ها برای ازدواج نمایان ساختن خصوصیت های منحصر بفردشان می باشد. در حقیقت در بیان احساسات خود به یکدیگر خیلی راحت هستند، هیچ تعللی در ابراز احساسات خود نشان نمی دهند، و افراد رک و روراستی هستند. این قبیل ازدواج ها خیلی شور و هیجان بالایی دارند و افراد نسبت به هم احساسات زیادی دارند. و اما کسانی که از شیوه«اجتناب و فرار» استفاده می کنند مثل این است که اغتشاشات، آشوب، و جنجال یک طوفان سهمگین را به قصد رسیدن به آب های آرام ساحل تابستان ترک می نمایند. اتفاقات خاصی در این قبیل زندگی ها نمی افتد. نام دقیقتر این قبیل زوج ها«کوچک کننده مشاجرات» است. با جای این که که بیایند و بنشینند و در مورد اختلافات شان با هم بحث کنند جریان را خیلی ساده گرفته و از آن می گذرند و به نوبه خود در ازدواج موفق هستند. تحقیقات نشان داده هر سه شیوه کاملاً به یک اندازه مفید هستند و هر زوجی بسته به شرایط شخصیتی زن و مرد می تواند در شرایط مختلف آن ها را به کار گیرد.
مشت زنی بدون کینه
همه همسران لحظاتی از زندگی متوجه می شوند که در موردی خاص با همسرشان اختلاف نظر دارند. همین مسأله ممکن است باعث بروز بحث و مشاجره شود، اما جالب است بدانید متخصصان می گویند میزان این بحث ها و مشاجرات و حتی شدت صداهایی که در حین بحث بالا می رود و به دادو فریاد تبدیل می شود نمی توانند موفقیت و پیامد این ازدواج را پیش بینی کنند. آن ها معتقدند جنگ بین همسران می تواند زمینه یک صلح طولانی باشد، به شرط این که احساس آن ها پس از این مشاجره مانند احساس یک مشت زن پس از خروج از میدان مبارزه باشد. مشت زنی که از حریف خود کینه ای به دل ندارد و خارج از میدان مبارزه با او دوست است. همسران هم اگر بعد از بحث از هم دلگیر نشوند و بتوانند اختلافات شان را بپذیرند و بعد از بحث مانند همیشه با هم مهربان باشند، این بحث برای ازدواج شان مشکلی ایجاد نمی کند. اما اگر میدان را با عصبانیت ترک کنند و تلخی این مبارزه در ذهن شان برای همیشه بماند، لازم است با یک مشاور در این مورد مشکل شان را در میان بگذارند تا ازدواج شان به خطر نیفتد.
چگونه صلح را در کنار جنگ حفظ کنیم؟
متخصصان امر ازدواج بعضی با تحقیق و عده ای با تجربه کردن بعضی زخم ها متوجه شده اند با یکسری روش ها می توان در هنگام بحث و اختلاف، ملایمت را حفظ کرده و از کشیده شدن بحث به جاهای باریک پیشگیری کرد:
با عصبانیت به رختخواب بروید: بسیاری از مشاوران معتقدند بهتر است هنگام عصبانیت به بحث ادامه ندهید و در عوض به رختخواب بروید. این استراحت به هر دو نفر فرصت می دهد تا افکار خود را روشن کنند و با خواب و استراحت خشم خود را به فراموشی بسپرند. البته قبل از قطع بحث و رفتن به تخت خواب، یک زمان مناسب مشخص را برای ادامه بحث مشخص کنید که سرحال باشید و بتوانید با فکر آزاد و بدون عصبانیت به نتیجه بهتری برسید.
تنفس اعلام کنید: بسیاری از مشاوران معتقدند حتی 30 ثانیه تنفس و قطع بحث می تواند به همسران کمک کند تا دکمه تنظیم مجدد را در مشاجره فشار دهند و بتوانند ادامه بحث را بدون خشم دنبال کنند. بنابر این اگر در حین گفتگو متوجه شدید بحث دارد به دعوا تبدیل می شود، صحبتتان را قطع کنید، به خارج از اتاق بروید و اجازه دهید بعد از این که همه کمی آرامتر شدید به گفتگوی دوباره بپردازید.
صاحب جبهه خودتان باشید: مشاوران معتقدند 2 چیز جنگ بین زوجین را از خط خارج می کند، اعتراف به آن چه که شما برای بدست آوردن شریک زندگی تان انجام داده اید و ابراز همدلی نسبت به همسرتان. این کار سختی است اما به شکل عجیبی موفقیت آمیز است. رها کردن دفاعیات در گرما گرم یک مشاجره به اعتقاد این متخصصان بسیار تاثیرگذار بر احساسات طرف مقابل است و می تواند آبی بر آتش مشاجره بپاشد.
طنز را همراه خود کنید: گروهی از مشاوران معتقدند همراهی طنز در بحث ها می تواند از خشونت آن کم کند. مثلاً می توانید وقتی از همسرتان عصبانی می شوید با شوخی به او بگویید که در کیف تان ملاقه دارید و وانمود کنید که آن را بر سرش می کوبید و با دهان تان صدای دنگ دنگ را در بیاورید. همین طنز می تواند جلوی فوران آتشفشان خشم شما را بگیرد و در ضمن به همسرتان خواهد فهماند که از او دلخور هستید.
سکوت کنید و لمسش کنید: گاهی نمی توان با حرف و بحث به نتیجه رسید و لازم است که احساس تان را به روشی دیگر به همسرتان نشان دهید. بنابر این اگر می بینید بحث به جایی کشیده شده که هیچ کس به حرف دیگری گوش نمی دهد و هر کس فقط حرف خودش را می زند، یعنی گفتگو کمکی به حل مشکل نمی کند، بحث را رها کنید و دست همسرتان را در دست بگیرید. این کار مقدمه ای است بر آرامش که لازمه یک گفتگوی سازنده است. بنابر این با ایجاد یک ارتباط مجدد با همسرتان او را به شنیدن حرف های تان وادارید.
اما و ولی را قدغن کنید: بسیاری از اوقات همسران با اضافه کردن یک اما در انتهای جمله قبلی طرف مقابل، بحث را از مسیر اصلی اش خارج می کنند و به جای این که حرف همسر را تایید کنند، حرف خودشان را به کرسی می نشانند. مثلاً خانم به شوهرش می گوید، من می دانم که به علت خستگی نتوانستی در شستن ظرف های شام کمکم کنی، اما چرا فکر می کنی من روبات خدمتکار هستم؟ خوب من هم خسته می شوم! سعی کنید از گفتن اما و ولی بپرهیزید و حتی می توانید این قانون را از ابتدا با یکدیگر هماهنگ کنید.
مهم ترین ها را به یاد بیاورید: در یک ازدواج 3 امر مهم وجود دارد که باید مراقب همه آن 3 مورد بود: زن، شوهر و ازدواج. بنابراین خیلی از مواقع بحث هایی که برای انداختن تقصیرها به گردن همسر بین زوجین صورت می گیرد، به ضرر یکی از این 3 مورد است. مثلاً زن به شوهر می گوید: چرا این قدر اتاق را با این وسایل به هم ریخته ای؟ من پروژه دارم و وقتی برای جمع کردن ریخت و پاش های جنابعالی ندارم! مرد می گوید: تقصیر توست که اصلاً نظم توی این خانه نیست. من داشتم این کمد شکسته را تعمیر می کردم، اما تو که اصلا به فکر این خانه نیستی! به جای انداختن تقصیرها به گردن هم بهتر است فکر کنید با این حرف ها به چه نتیجه ای می رسید. شما از خودتان دفاع می کنید و همسرتان از خودش، اما چه کسی به فکر محافظت از زندگی مشترک و ازدواج شماست؟ یک تایم 15 دقیقه ای برای این گونه بحث ها بگذارید و آن را قطع کنید. هر کس اول به یاد آورد که دارد به زندگی مشترک لطمه می زند ؛ دست از این بحث بیخود بردارد، برای این که از مهم ترین ها نگهداری کرده است. در نهایت لازم است به خاطر داشته باشید که هیچ کس کامل نیست و مشاجره بخشی از زندگی مشترک است که می توان از فراز و نشیب آن گذشت و به سازش رسید.
نویسنده: مهشید چایچی
منبع: روزنامه اطلاعات
