نوجوانی یکی از حساس ترین و بحرانی ترین دوره های زندگی است که اگر نوجوان، توانایی و مهارت کافی برای گذر از آن را نداشته باشد، آینده اش به خطر می افتد. چیزی که در این میان مهم است، نقش والدین در گذر صحیح و سالم نوجوانان از این دوران بحرانی است. شاید بتوان یکی از مهم ترین مسوولیت ها و وظایف و حقوقی که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند را وظیفه تربیتی آنها به شمار آورد. وظیفه ای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجه اش آینده ای درخشان و مطمئن برای فرزندان است. نکته دیگر اینکه فرزندان پسر به خاطر پسر بودن شان و اینکه نسبت به دختران محدودیت کمتری دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بیشتری هم تهدیدشان می کند و این تهدید، مسوولیت والدین را سنگین تر می کند.... حالا اگر می خواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول آینده جسمی و روانی پسران خود را تامین کنید، رعایت این 21 نکته را فراموش نکنید:
نوجوانی یکی از حساس ترین و بحرانی ترین دوره های زندگی است که اگر نوجوان، توانایی و مهارت کافی برای گذر از آن را نداشته باشد، آینده اش به خطر می افتد. چیزی که در این میان مهم است، نقش والدین در گذر صحیح و سالم نوجوانان از این دوران بحرانی است. شاید بتوان یکی از مهم ترین مسوولیت ها و وظایف و حقوقی که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند را وظیفه تربیتی آنها به شمار آورد. وظیفه ای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجه اش آینده ای درخشان و مطمئن برای فرزندان است. نکته دیگر اینکه فرزندان پسر به خاطر پسر بودن شان و اینکه نسبت به دختران محدودیت کمتری دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بیشتری هم تهدیدشان می کند و این تهدید، مسوولیت والدین را سنگین تر می کند.... حالا اگر می خواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول آینده جسمی و روانی پسران خود را تامین کنید، رعایت این 21 نکته را فراموش نکنید:
1) پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی می توانند رفتارهای پرخطر را به فرزندانشان بیاموزند. نتیجه تازه ترین تحقیقاتی که محققان آمریکایی روی بیش از 2 هزار نوجوان که به مصرف سیگار، موادمخدر یا مشروبات الکلی اعتیاد داشتند، نشان داده که 40 تا 60 درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموخته اند. بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، عدم استعمال آن ها توسط والدین و به ویژه در منزل است.
2) شما نمی توانید از نوجوان تان توقع داشته باشید که مدام در محیط های آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد. بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده می کنند، خودداری کنید یا حداقل از آن ها بخواهید که وقتی با هم هستید، جلوی نوجوان شما حتی سیگار هم نکشند.
3) با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغ گویی، خشم و عصبانیت بی موقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوان تان باشید.
4) بسیاری از پدران دوست دارند آینده ای که برای خود متصور بودند و به آن نرسیدند را برای پسران شان ترسیم کنند، اما خیلی از افسارگسیختگی ها و فاصله های بین والد و فرزند از همین جا شروع می شود. شما به عنوان یک پدر خوب فقط وظیفه شناساندن راه های صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقه مندی هایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید.
5) بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحت ها و توصیه های همیشگی گلایه مندند و فکر می کنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آن ها. شما می توانید با خریدن انواع کتاب ها یا فیلم های آموزنده فرزند خود را نسبت به مسایل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید.
6) پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه هم سالان دارند و نگرانی بسیاری از والدین از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آنهاست. شما برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، می توانید هر 6 یا 7 ماه یک بار یک مهمانی دوستانه ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانواده هایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. شما می توانید برای تسلط بیشتر به روابط فرزندتان هم ماهی یک بار یک برنامه کوهنوردی با دوستان پسرتان و خانواده آن ها بچینید.
7) از تحقیر، توهین یا مقایسه کردن پسرتان با دیگران به شدت پرهیز کنید چون انجام این اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آن ها در آینده می شود و این گونه فرزندان تحقیر شده بعد از رسیدن به استقلال سعی می کنند که با توسل به زور وجود و قدرت شان را به دیگران اثبات کنند.
8) پسران، پدران آینده اند و باید مسئولیت پذیر بار بیایند. بنابراین انجام برخی از کارهای خانه حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند را هم به عهده پسرتان بگذارید. کارهایی مانند خرید نان یا گذاشتن کیسه زباله بیرون از منزل.
9) پسران در سنین نوجوانی علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند، بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود می کنند. در مواجهه با این گونه مسایل شما نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع کنید بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب او را تشویق به پذیرفته شدن از راه های دیگری غیر از تغییر ظاهر غیرمتعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقه اش را به صورت حرفه ای ادامه دهد و موفقیت ها و قهرمانی های پیاپی اش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد.
10) آزادی مفرط بیشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمینه ای و برآورده کردن همه نیازهای او فردی متکبر و خودخواه از او می سازید و موجب می شوید که او فکر کند در همه مکان ها و زمان ها هر کاری که دلش بخواهد می تواند انجام دهد و وقتی در طی زندگی با مسایلی غیر از آنچه باب میل اش است روبه رو شود، یأس و ناامیدی سراسر وجودش را فرامی گیرد و عاقبت این نوجوانان چیزی نمی شود جز احساس پوچی و گرایش به مخدرها و شاید هم خودکشی. بنابراین گاهی حتی اگر می توانید هم به دلایلی از برآورده کردن نیاز فرزندتان خودداری کنید یا شرایط آزادی بیش از حد را برایش فراهم نکنید. هیچ دلیلی وجود ندارد که نوجوان 12 یا 13 ساله شما تنها با دوستان اش به مسافرت برود یا در مهمانی هایی که تا نیمه شب طول می کشد شرکت کند.
11) پسرها، عهده دار چرخاندن چرخ مالی زندگی در آینده هستند. بنابراین بهتر است که پدران آنها را با مسایل و مشکلات مالی و حساب و کتاب و نحوه صحیح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجوانی پس انداز کردن و صرفه جویی را به آنها یاد دهند.
12) این یک باور غلط است که دخترها بیشتر از پسرها به محبت نیاز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمایت عاطفی خانواده شان احتیاج دارند. پس وظیفه یک پدر یا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعایت تعادل و عشق ورزی به همه فرزندان است.
13) معمولا پسرها با پدران شان راحت ترند و بهتر می توانند مشکلات شان را با آن ها در میان بگذارند. بنابراین به عنوان یک پدر مسوول روزی یک ساعت از وقت تان را به پسرتان اختصاص دهید و او را در راه حل مشکلات اش یاری کنید. فقط حواس تان باشد که خشونت و پرخاش جایی در راهنمایی هایتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشیمان نشود و مشکلات اش را خارج از خانه و به روش های نادرست حل نکند.
14) پسربچه ها علاقه شدیدی به بازی های خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتی های جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن برای ساعت ها بازی با کامپیوتر خودداری کنید.
15) بد نیست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشید و دورادور بدانید که او پول هایش را چه طور خرج می کند. شاید باور نکنید اما خرید سیگار و سایر موادمخدر می تواند به سادگی خریدن یک بسته آدامس یا پفک باشد.
16) به پسرتان بیاموزید که زورگویی و قلدری راه معقول و پسندیده ای برای رسیدن به خواسته ها نیست. بنابراین بهتر است برای حل مشکلات اش راه های منطقی و آرام را پیش گیرد تا محبوبیت اش پیش اطرافیان بیشتر شود.
17) پسرها به خاطر موقعیت خانوادگی خاصی که در آینده دارند و باید مسوول و مدیر یک زندگی شوند، نیاز زیادی به اعتماد به نفس بالا دارند. شما می توانید با سپردن کارهای مهم به پسرتان و گفتن این جمله که: «من می دانم تو به بهترین شکل ممکن این کار را انجام می دهی.»، اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و حس مفید بودن را به او القا کنید.
18) با مسوولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشید تا بتوانید از تغییرات احتمالی روانی یا تحصیلی فرزندتان خبردار باشید.
19) برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنس اش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاق اش بچسبانید و حتما ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنید و اگر دیدید که او از حدش تجاوز کرد، بنا به روحیات اش تنبیه یا تشویقی برایش در نظر بگیرید تا بهتر شرایط خانواده را بپذیرد.
20) جوری رفتار نکنید که فرزندتان احساس کند برای هر کاری باید نظر شما را رعایت کند و حق انتخاب در هیچ زمینه ای را ندارد، این طوری سرخورده می شود. انتخاب رنگ اتاق، لباس یا نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید.
21) هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچک ترتان به پسرتان نگویید که تو بزرگی یا پسری و این رفتارها از تو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندان تان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را هم رعایت کنند.
منبع: روزنامه سلامت
