«جو فراست» کارشناس تربیتی کودکان است و از پس همه مشکلات روحی و رفتاری بچه ها برمی آید. از سال 2004 او با اجرای برنامه Supernanny به خانواده ها کمک می کند تا فرزندان شان را بهتر تربیت کنند. هر چند اگر کتابی را در اختیار کودک خردسالی قرار دهید به احتمال زیاد بعد از مدتی کتاب را در حالتی که صفحه های آن جویده، پاره و مچاله شده است می یابید اما هرگز نمی توانید این رفتار را رفتاری مخرب تلقی کنید. اما بدون شک اگر کودک 10 ساله ای کاغذدیواری های خانه را پاره و دیوارها را نقاشی کند، این رفتار رفتاری پرخاشگرانه محسوب می شود. پس بین اتفاق و اشتباه تفاوت قائل شوید. این کار احسان می تواند دلایل متعددی داشته باشد.
وقتی پای خواهر و برادر وسط است
وقتی نوزاد جدید به خانواده اضافه می شود بچه های بزرگ تر با ورود تازه وارد احساس تهدید می کنند. حالا که احسان با خواهرش هم درست رفتار نمی کند، ممکن است این مشکل ناشی از عدم موازنه توجه کافی والدین به این 2 فرزند باشد.
وقتی والدین مدام نه می گویند
وقتی والدین مدام نه می گویند این در برخی کودکان واکنش ایجاد می کند و آن ها چون در حال امتحان استقلال هستند با این رفتار مقابله می کنند. والدین بهتر است بدانندکه لحن آمرانه در کودکان ایجاد مقاومت می کند. به جای این که به او بگویید «زود باش کفشات رو پات کن داریم میریم پارک» به او بگویید«می خوای کفشات رو پات کنی تا با هم بریم پارک؟»
وقتی توجه لازم را نمی گیرد
گاهی اوقات کودکان به این درک می رسند که با این رفتارها به سادگی و با موفقیت کامل قادر به جلب توجه منفی شما هستند و بدون تردید برای کودکان جلب توجه منفی بهتر از عدم توجه دیگران خواهد بود.
وقتی ناکام می شود
ناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می زند پرخاشگری است.
به او قدردانی و احترام را بیاموزید: برایش توضیح دهید کندن کاغذ دیواری رفتار نامناسبی است. پس از آن اگر با این رفتارها مواجه شدید از روش«اگه یه دفعه دیگه این کار رو بکنی تنبیه میشی!» استفاده کنید. اگر بر رفتارش اصرار داشت می توانید از توقیف برخی از کارهایی که به آن ها علاقه دارد، استفاده کنید.
آرامش را در خانه حاکم کنید: همان طور که رفتارهای ناشایست فرزندتان را شناسایی می کنید، این مسئله را در مورد خودتان هم به کار گیرید چرا که تربیت کودک همانا تربیت خود شماست.
2+3 راه برای آرام کردن بچه های زلزله: بسیاری از پرخاشگری های کودک منشا یادگیری دارد. در بسیاری از موارد کودک توانسته با نمایش رفتارهای پرخاشگرانه به خواسته های خودش برسد. تنوع در اعمال و رفتارهای تربیتی از طرف منابع قدرت (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، عمو و...) و فقدان مدیریت واحد که همه روی آن متفق القول نظر مساعد داشته باشند به کودک اجازه بهره برداری غیرمعمول و سوء استفاده را می دهد.
نظم و انضباط رفتار کودک را مدیریت می کند: خواب خوب، تغذیه درست و به موقع و برنامه ریزی مناسب از عوامل تاثیرگذار بر رفتار کودک از سوی والدین است. باور این که زمان خواب و بیداری کودک باید از زمان خواب و بیداری والدین متفاوت باشد جزء ارکان اصلی ایجاد نظم در خانواده و اعضای آن است.
خشمگین می شود تا درکش کنید: یکی از موارد اساسی در کنترل کودک، فهم علل خشم ها، نگرانی ها، ترس ها و فریادهای منشعب از همین علل است که معلولش رفتارهای پرخاشگرانه و تندخویی و تخریب او به عنوان اعتراض است که گاه منطقی و گاه غیرمنطقی است. درک خشم و نگرانی منطقی کودک و بیان آن از سوی والدین، احساس آرامش و امنیت به کودک داده و رابطه اش را با والدین مستحکم تر و قوی تر می کند.
او دنبال استقلال است: کودکان در چند دوره زندگی رشدی شان فهم و ادراک خاصی از بزرگ شدن و مستقل بودن دارند و استقلال را به معنی من، من می خواهم، من دوست دارم و... تجلی می دهند. این دوره ها در گذر زمان شکل ها و مدل های متفاوتی را نشان می دهد و در بسیاری از مواقع با مدیریت خوب والدین این دوره های توام با پرخاشگری و تندخویی و گاه خشم گذر کرده و کودک در شروع نوجوانی رفتاری دیگر نشان می دهد.
این 5تمرین را مرحله به مرحله انجام دهید
1) به او نشان دهید رفتارش اشتباه بوده: وقتی کودک تان رفتاری نامطلوب نشان می دهد، بلافاصله بعد از نمایش آن رفتار، کودک را در اتاق خودش یا اتاقی که در خانه دارید گذاشته و به او تاکید کنید تا رفتارش را درست نکند اجازه خروج از اتاقش را ندارد. در اتاق باید باز باشد تا هم شما او را ببینید و هم او شما را.
2) فقط نگاه کنید: ممکن است کودک خشم و ناراحتی اش را با به هم ریختن و تخریب اتاقش نشان دهد. در این شرایط شما فقط چند باری نزدیک اتاق او شوید، طوری که او نیز شما را ببیند، نگاهی کنید و بروید.
3) او را ببخشید: پس از مدت یک ساعت یا چند ساعت که کودک با بی محلی های شما روبه رو شد، خودش بیرون می آید و طلب بخشش می کند. در این شرایط کمی صبور باشید تا کودک احساس کند شما کمی مقامت در بخشش او دارید، سپس او را بغل کرده، ببوسید و نشان دهید که او را بخشیده اید اما باز به کودک باید متذکر شوید که هر بار از سوی او با نافرمانی مواجه شوید او باز همین محرومیت ها را تجربه خواهد کرد.
4) در مقابل مقاومت او شکیبا باشید: در شروع اصلاح رفتار او، شما با مقاومت زیاد کودکتان مواجه خواهید شد. او برخلاف خواسته شما ممکن است از اتاقش بیرون بیاید و نشان دهد که از شما فرمان نمی برد. هر بار که کودک از اتاق بیرون می آید و در عین حال سعی می کند تا پرخاشگری بیشتری از خود به نمایش بگذارد شما با آرامش دوباره او را به اتاق برگردانده و باز توضیح می دهید که تا رفتارش اصلاح نشود اجازه خروج از اتاق را ندارد.(در چند مورد اول یا چند روز اول ممکن است این آمد و شد چند بار تکرار شود)
5) مقاوم باشید: اگر کودکتان ضعف شما را در اعمال رفتارهای تنبیهی در مهمانی ها یا در جمع آدم ها کشف کند(به دلیل آبروداری و امثال آن) در جمع آدم قبلی خواهد شد. به این سبب در صورت نیاز شاید محرومیتی که ذکر آن رفت را یک بار در جمع نیز باید به او نشان دهید تا او مطمئن شود شما در هیچ موقعیتی آدم ضعیفی نیستید.
منبع: مجله سیب سبز
